درددل مامانی

عزیزکم سلام. چندروزه که از تولد یک سالگیت میگذره  فکر میکردم هرچی بزرگتر شی بهتر غذا میخوری ورشدت بهتر میشه اما اینطوری نشدمامانی، خیلی بد غذاشدی. وزنت کمتر از نرمال هست واین منو خیلی ناراحت میکنه. هرچی با تنوع زیاد میذارم دهنت میدیش بیرون، خیلی به خودم میگم که صبور باش اما ته دلم نمیشه نمیتونم ببینم پسرکم که همه زندگی ووجودم هست غذانخوره.. گاهی عصبانی میشم گاهی هم از ناچاری به گریه می افتم. میگن بهش شیر نده اخه مگه میشه، مگه میشه وقتی خودت رو تو اغوشم رها میکنی وبا دستهای کوچولوت پیرهن مامانی رو میکشی بی تفاوت باشم

خداجونم کمک کن...